"...najważniejsze jest to, (...) by nigdy nie pozostawać biernym wobec zła".

                                                                                                                      Marek Edelman
 
 
19 kwietnia 1943 roku wybuchło zbrojne powstanie w getcie warszawskim. Była to próba zbrojnego powstrzymania podjętej przez Niemców ostatecznej likwidacji getta.
Według nazistowskich planów pozostali w getcie Żydzi mieli być deportowani do obozów zagłady i uśmiercani.
Społeczność żydowska postanowiła się bronić. Przeciwko niemieckim oddziałom wkraczającym do getta wystąpiło około 600 powstańców, którzy walczyli pod dowództwem komendanta Mordechaja Anielewicza.
Niemcy zaangażowali około 5 000 ludzi sił SS i policji wspieranych przez czołgi i artylerię. Nad całością niemieckich sił dowództwo sprawował generał Juergen von Stroop. 
Mimo ogromnego bohaterstwa żydowskich powstańców 16 maja 1943 roku walki ustały, a generał Stroop meldował:

"Żydowska dzielnica w Warszawie przestała istnieć"

Cała dzielnica getta została doszczętnie zniszczona i zrównana z ziemią, jednakże wielu żydowskich powstańców przedostało się na polską stronę Warszawy i 1 sierpnia 1944 roku wzięło udział w drugim powstaniu-Powstaniu Warszawskim.